Όταν νυχτώνει

Γράμματα αρμονικά αραδιασμένα,
κι οι λέξεις.. κομματιασμένα συναισθήματα
σαν γεννάς μια στροφή,τραγουδάς μια αγκαλιά
κι ο ρυθμός σου οδηγεί της καρδιάς μου τα βήματα,
δυο χείλη ζωγραφίζουν χιλιάδες φιλιά,κι οπως παλια
τα μαλλιά σου χορεύουν αργά ,
στων δικών μου ονείρων τα άγνωστα ποίηματα.

Κι όμως ποτέ δεν ονειρεύτηκα βροχή,μοναχή
μια χούφτα γεμάτη φωτιά, πόνο κι έρωτα.
Η κάθε μου σκέψη ενας κόκκος άμμου
σκόρπίζει αναμνήσεις στου κόσμου τα πέρατα.
Με κάθε μου χάδι, με κάθε μου λέξη ξεχνιέται..
Κλέισε τα μάτια και δες.. ενα ποίημα γεννιέται..

Καθε που ο ήλιος τρεμοπαίζει στον ορίζοντα
θαρρείς τα κύμματα σκάνε στα σύννεφα
Πέφτει η νύχτα,κι αν βρείς το δικό μου αστέρι
έλα κοντά και πιάσε μου το χέρι..